فرآیند هیدراتاسیون در بتن
فرآیند هیدراتاسیون در بتن
بعد از مخلوط سیمان، سنگ دانه ها و آب، ترکیب به سرعت شروع به سفت شدن می کند. تمام سیمان های پرتلند هیدرولیکی هستند که از طریق یک واکنش شیمیایی با آب، سخت می شوند. در طول این واکنش، یک گره در سطح هر ذره از سیمان شکل می گیرد. گره ها رشد می کنند و تا زمانی که به گره ها در ذرات سیمان دیگر متصل شوند و یا به مصالح مجاور بپیوندند این رشد ادامه خواهد داشت.
زمانی که بتن به طور کامل مخلوط و قابل اجرا شد، قبل از سفت شدن به شکل های مختلف در می آیند. در طول شکل دهی، بتن در قالب هایی به شکل های مختلف مانند لانه زنبوری و کیسه های هوا به منظور حذف نقص های بالقوه تثبیت می شود. برای اسلب ها، بتن را تا زمانی که رطوبت سطح از بین برود، ایستاده نگه می دارند، سپس از یک چوب و یا فلز برای صاف کردن بتن استفاده می کنند.
متغیرها یک بافت نسبتا هموار، اما کمی خشن ایجاد می کنند که در برابر لغزش دارای مقاومت است و اغلب به عنوان یک پایان نهایی برای اسلب های بیرونی استفاده می شود. اگر یک سطح متراکم، سخت و هموار مورد نیاز است، سطوح با یک ماله فلزی صاف می شوند. درمان زمانی شروع می شود که سطوح در معرض بتن به اندازه کافی در برابر آسیب دیدن سخت شده باشند.
فرآیند بهبود و درمان، لاینقطع بودن هیدراتاسیون سیمان را تضمین می کند بنابراین بتن همچنان به مستحکم شدن ادامه می دهد. سطوح بتن از طریق پاشیدن مه آب و یا با استفاده از پارچه های نگهدارنده آب مانند کرباس یا پارچه های کتان، بهبود می یابند. در دیگر روش های بهبود از طریق آب بند کردن سطح با استفاده از پلاستیک و یا اسپری های خاصی که ترکیبات درمان نامیده می شود، از تبخیر جلوگیری می شود.
تکنیک های ویژه ای برای درمان بتن در آب و هوای سرد و یا گرم وجود دارد که از بتن محافظت می کند. تا زمانی که بتن مرطوب است، سخت تر و مقاوم تر خواهد بود. نرخ سخت شدن به ترکیب و ظرافت سیمان، نسبت اختلاط، شرایط رطوبت و درجه حرارت بستگی دارد. بتن با گذر زمان سخت تر می شود. بیشترین افزایش هیدراتاسیون و استحکام در اوایل چرخه زندگی بتن رخ می دهد، با این حال فرآیند هیدراتاسیون با نرخ پایین تری برای سال های طولانی ادامه خواهد داشت.